Op zondag is het hier de gewoonte te lunchen in een winefarm.
In winefarm 'Under Oaks' in Paarl hadden we prachtig zicht op de wijnvelden.
R C C S
In winefarm 'Under Oaks' in Paarl hadden we prachtig zicht op de wijnvelden.
In Under Oaks was het onze eerste contact met het 'wildlife' van hier.
Dat had je niet verwacht!
Nadien eventjes gestopt aan 'Victor Verster', de gevangenis waar Mandela verbleef na Robbeneiland en daar uiteindelijk vrijgelaten werd.
Als laatste een bezoek gebracht aan Drakenstein Lion Park waar mishandelde leeuwen (vooral uit circussen van Europa) levenslang verzorgd worden zoals Brutus gered uit een frans circus.
Vandaag voor de eerste keer zeer warm, de andere dagen was er wel zon maar koude wind.
Hoi afrikaners, blij te zien dat je een glaasje wijn kan nuttigen op de wine farm. pas op voor Henry's wijnvoorraad, hij kent er wat van. vele groetjes aan Erica en Henry en de kindjes.
BeantwoordenVerwijderenSonja en Gille
mooi mooi mooi
BeantwoordenVerwijderenleuk dat jullie zo kunnen genieten
grtz
Over mishandelde leeuwen gesproken: Dit berichtje komt uit het Nieuwsblad van vrijdag 5 november. Nu weet ik waarom de kosten van de Oostendse leeuw zo hoog opliepen. :-)
BeantwoordenVerwijderenOOSTENDE - In 1983 deed het Oostendse stadbestuur een eigenaardige vondst. Bij een gezin van Portugese origine troffen ze een leeuw aan, die ze in beslag lieten nemen. Nu, 27 jaar later, zijn de kosten voor die inbeslagname nog altijd niet terugbetaald. ‘Maar we geven niet op', klinkt het.
Een leeuwin in beslag laten nemen, voor toenmalig burgemeester Julien Goekint was het vast en zeker een van de vreemdste maatregelen uit zijn bestuursperiode. Maar veel andere keuze had hij niet.
‘Wilde dieren horen nu eenmaal niet thuis in een gewoon huis', zegt schepen Yves Miroir (SP.A). ‘Daarom werd de leeuwin destijds ondergebracht bij het Blauw Kruis, en later overgebracht naar een dierentuin, zoals dat wel meer gebeurt.'
De kosten voor de inbeslagname en de overbrenging waren echter niet min. 80.000 Belgische frank (2.000 euro), zo bleek. En dus ging Oostende achter die centen aan. De stad sleepte de Portugese eigenaar voor de rechtbank, en dat leidde tot een veroordeling. Maar de eigenaar tekende verzet aan en er volgde een jarenlange procedure.
Tot in 2008, 25 jaar na de feiten, eindelijk een definitief vonnis werd uitgesproken. De eigenaar moest betalen, en de stad stelde een deurwaarder aan om het vonnis te betekenen. Ook dat is intussen gebeurd.
‘Maar toch is dat tot op vandaag nog altijd niet gebeurd', zegt Miroir. ‘Nochtans is het oorspronkelijke bedrag intussen verdrievoudigd (6.000 euro, red.). Het blijft dan ook onze bedoeling om het te innen. De dienst Financiën is ermee bezig.'